اثر نانو ذرات دی‌اکسید تیتانیوم بر تغییرات بافتی آبشش کپور معمولی نوجوان (Cyprinus carpio) در مواجهه با فاز محلول نفت خام

کشور ما یکی از تولید­کنندگان بزرگ نفت خام بوده و دارای صنایع بزرگ و گسترده­ای در زمینه­های نفت و پتروشیمی می­باشد و در آینده گسترش قابل‌ملاحظه‌ای در این صنایع پیش‌بینی می­گردد، درنتیجه امکان آلوده شدن منابع آبی کشور به مواد نفتی به طرق مختلف وجود دارد. این مطالعه باهدف بررسی اثر فوتوکاتالیستی نانو ذرات دی­اکسید تیتانیوم جهت تجزیه و کاهش اثر سمیت فاز محلول نفت خام انجام گرفت. بچه ماهیان با میانگین وزنی 89/58 گرم در 7 تیمار تحت تأثیر نفت خام و نانو ذرات دی‌اکسید تیتانیوم در شرایط تاریکی و فرابنفش قرار داده شدند. در پایان آزمایش، بافت آبشش به‌منظور مطالعات آسیب­شناسی بافتی مورد ارزیابی قرار گرفت. انواع آسیب­های بافتی شامل هایپرتروفی، هایپرپلاژی رشته و تیغه ثانویه، چماقی شدن رأس رشته‌های ثانویه، فیوژن، آنیوریسم و کوتاه شدن رشته­های ثانویه در بافت آبشش ماهیان مورد مطالعه مشاهده شد. از نظر کمی، به ترتیب بیش‌ترین و کم‌ترین آسیب در بافت آبشش ماهیان تیمار شده با فاز محلول نفت خام آماده شده در تاریکی و گروه شاهد مشاهده شد. نتایج نشان داد که اگرچه هر سه ترکیب فاز محلول نفت خام، سوسپانسیون نانو ذرات دی­اکسید تیتانیوم و ترکیب فاز محلول نفت خام و سوسپانسیون نانو ذرات دی­اکسید تیتانیوم در آب منجر به افزایش آسیب بافتی در آبشش کپور معمولی نوجوان می­شود، اما در مقادیر برابر، آسیب متأثر از فاز محلول نفت خام آماده شده در تاریکی به‌مراتب بیش‌تر بود (05/0P>). بر اساس نتایج به‌دست‌آمده استفاده از این پژوهش می­توان عنوان کرد که فرآیند فتوکاتالیستی نانو ذرات دی­اکسید تیتانیوم و اثر تقویتی پرتوی فرابنفش تا حدودی منجر به کاهش اثرات نامطلوب فاز محلول نفت خام شده است.